Hoe serious gaming waarde kan toevoegen aan teamleren

Je kunt medewerkers binnen een organisatie op cursus sturen. Je kunt er dan vanuit gaan dat de medewerkers dit serieus nemen en tijdens de cursus goed opletten, aantekeningen maken enzovoort. Als ze terugkomen zullen ze vervolgens hun best doen om de geleerde kennis in praktijk te brengen. In de praktijk lopen ze dan vaak tegen hobbels op. Zij beschikken over extra kennis en zullen hun best doen om dit te delen. De verwachting is dat de anderen deze kennis ook zullen begrijpen en gaan toepassen, maar door de kennis achterstand zal de toepassing minder effectief zijn en daardoor zal het langer duren voordat de kennis in het team gelijk verdeeld is en het team zich een niveau heeft opgewerkt.

 

 

In dit soort leerprocessen zitten een aantal obstakels. Het eerste obstakel is dat de persoon die de training doet, ook al doet deze zijn uiterste best, beperkingen heeft om alles kennis tot zich nemen. Een tweede obstakel kan zijn dat iemand wel de kennis heeft opgedaan maar niet in staat is om alle kennis ook toe te passen. Een derde obstakel is dat deze kennis vervolgens gedeeld moet worden met anderen, de kans is groot dat in dit proces kennis verloren gaat. Een vierde obstakel is dat een team of organisatie moet leren hoe deze nieuwe kennis en ervaring in onderling goed afgestemde gezamenlijkheid kan worden toegepast.

 

 

Teamleren kan dit soort obstakels voorkomen en biedt een aantal voordelen. Allereerst kan gebruik worden gemaakt van het feit dat in dit geval bijvoorbeeld een team of de meest relevante leden van het team op cursus gaat. Omdat er nu meer mensen aan het leren zijn is de kans groot dat ze meer kennis kunnen opnemen, maar ook dat ze de toepassing van deze kennis beter begrijpen en de daarbij behorende vaardigheden beter onder de knie krijgen. Omdat de onderlinge verschillen in kennis kleiner zijn wordt het makkelijker om als team deze kennis in te zetten en in onderlinge afstemming de uitvoering te optimaliseren. Afhankelijk van hoe het team op elkaar ingespeeld is en er open gecommuniceerd kan worden is het team in staat om vervolgens verdere leerstappen te maken en de nieuwe kennis uit te bouwen.

 

 

Wat bij teamleren in de weg kan zitten is dat de teamleden onzeker zijn en er onvoldoende openheid is om over dit soort zaken te communiceren. Dit heeft te onder andere te maken met de volwassenheid van de teamleden. Een bekend moel dat dit illustreert is het team stages model van B.W. Tuckman waarin de 4 volwassenheidsfasen Form, Storm, Norm en Perform worden gedefinieerd. Om de volwassenheid te ontwikkelen kan serious gaming een waardevol hulpmiddel zijn. Dit model maakt duidelijk dat de teamleden is hun eigen onderlinge onzekerheden moeten oplossen om vervolgens tot een collectieve set van normen vast te stellen die de basis is voor een onderlinge afstemming en samenwerking. In deze fase begrijpen de teamleden hoe ze in samenspel een waardevolle bijdrage kunnen leveren aan de (team)missie. Als dit in onderlinge afstemming goed is begrepen wordt het steeds gemakkelijker voor de teamleden om waarde toe te voegen met een minimum aan onderlinge afstemming. 

 

Serious gaming kan in verschillende fasen van teamontwikkeling een waardevolle toevoeging bieden. In de fase van Forming kunnen de teamleden hun eigen talenten ervaren waardoor ze zelfverzekerde worden. In de fase van Storming kunnen de teamleden spelenderwijs de gezenlijke normen definiëren en de effecten daarvan ervaren. In de fase van Norming kunnen ze ontdekken hoe ze onderling in gezamenlijkheid goede waarde kunnen toevoegen aan de team visie en missie. In de fase van Performing hebben de teamleden hun rol gevonden en kunnen ze die rol met een minimale afstemming blijven waardevol inzetten.